A vastag- és végbélrák molekuláris diagnosztikája és célzott kezelése

Baza wiedzy

Diagnostyka molekularna i leczenie celowane raka jelita grubego i odbytnicy

W leczeniu raka jelita grubego, obok klasycznego podejścia onkologicznego, coraz bardziej zyskuje na znaczeniu onkologia precyzyjna, w wyniku której terapia jest dobierana na podstawie właściwości molekularnych danego guza.

Celowane leczenie zaawansowanego, przerzutowego raka jelita grubego od blisko dziesięciu lat określały dwa kierunki: hamowanie tworzenia naczyń nowotworowych, a w drugim przypadku, hamowanie funkcji EGFR (czynnik wzrostu przekaźnika nabłonkowego). Wraz z rozprzestrzenianiem badań wielogenowych, identyfikacja nowszych celów i lepsze zrozumienie mechanizmów powstawania guza oznacza, że mamy teraz znacznie więcej leków celowanych molekularnie, podczas gdy identyfikacja genów oporności pomaga zwiększyć skuteczność stosowania leków celowanych. 

Celowane leczenie przez hamowanie tworzenia naczyń nowotworowych

Jeśli w guzie odchylenie genu docelowego nie jest obecne, wtedy konwencjonalną chemioterapię można uzupełnić terapią hamowania tworzenia naczyń. 

Opiera się to na uznaniu, że hamując tworzenie się naczyń krwionośnych zapewniających substancje odżywcze, można zatrzymać wzrost guza, guz może się skurczyć. Do tego potrzebne jest zahamowanie czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), który stymuluje tworzenie nowych naczyń krwionośnych.

Diagnostyka molekularna RAS, BRAF, HER-2, PI3KCA, MET i innych rzadkich mutacji

Jeśli chcemy leczyć guz terapią celowaną, przed rozpoczęciem leczenia, wymagany będzie molekularny test diagnostyczny.

Jeśli białko zwane EGFR znajduje się na powierzchni komórek guzowych, wtedy pojawia się możliwość celowanego hamowania. W przypadku guza okrężnicy wykazującego mutację EGFR przed rozpoczęciem leczenia badanie molekularne genów KRAS i NRAS, BRAF jest rutynowo wykonywane podczas badania histologicznego, ponieważ w przypadku mutacji tych genów hamowanie EGFR okazuje się nieskuteczne. Natomiast w guzie mogą być obecne liczne inne  tzw. mutacje-odporności, których wykrywanie nie jest częścią normalnego molekularnego przetwarzania patologicznego, i w ich obecności skuteczność hamowania EGFR jest wątpliwa. Jednocześnie te i inne mutacje mogą stanowić również cel molekularny dla innych substancji czynnych.

Jedną z korzyści leczenia celowanego jest to, że w niektórych przypadkach wcześniej nieoperacyjnych przerzutów do wątroby lub płuc dostępna jest operacja.  Połowa pacjentów operowanych w ten sposób pozostaje wolna od guza przez ponad pięć lat, czyli mogą wyzdrowieć.

Niestabilność mikrosatelitarna (MSI-H), awaria mechanizmu korekcji błędów dopasowania (dMMR), brak korekcji błędów rekombinacji homologicznej (HRD), duże obciążenie mutacją guza(high tumor mutational burden TMB-H), wykazanie PD-L1

 W życiu codziennym regularnie rozwijają się wady genetyczne prowadzące do rozwoju guza, natomiast mechanizmy korekcji błędów DNA (DRD) korygują je. Nieprawidłowości te mogą być pochodzenia komórek zarodkowych lub nabyte, ale są specyficzne dla guza. W przypadku wykrycia defektów niezgodności DNA w próbkach tkanek, otwiera się możliwość nowej opcji terapeutycznej, zastosowania inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych (nieściśle nazywanych środkami immunoterapeutycznymi). 

O skuteczności leczenia immunoonkologicznego może świadczyć obciążenie mutacyjne guza (tumor mutational burden, TMB-H), MSI/dMMR oraz wykrycie struktury białka PD-L1 na powierzchni komórek nowotworowych. 

Nasze nagrody

Czytaj więcej

O nas

Krótka historia Oncompass Medicine

2003— —2024

Oncompass Medicine to firma medyczna, która oferuje diagnostykę niezbędną do spersonalizowanego leczenia ludzi oraz rozwój narzędzi medycznych wspomagających podejmowanie decyzji.

Dowiedz się więcej